Ούτε διατήρηση των ειδών ούτε διαχείριση βλαβερών
Στις ΗΠΑ τα 50 χρόνια κυνηγετικής διαχείρισης της άγριας ζωής, έγιναν εξώφυλλο στο Time.
Η Ελληνική περίπτωση
Καλώς ή κακώς απόλυτος κύριος της άγριας ζωής στην Ελλάδα είναι η Δασική Υπηρεσία. Τόσο οι Κυνηγετικές Οργανώσεις, οι οποίες δραστηριοποιούνται απ' τις αρχές του 20ου αιώνα, όσο και οι Περιβαλλοντικές Οργανώσεις, οι οποίες εμφανίστηκαν τη δεκαετία του 1980, λειτουργούν κάτω απ' το έλεγχο της Δασικής Υπηρεσίας. Ειδικά για τις Κ.Ο. η Δασική Υπηρεσία "διορίζει" (πρόκειται για άμισθη θέση), τον ταμία καθ' ενός από τους Κυνηγετικούς Συλλόγους της χώρας και ελέγχει/αδειοδοτεί όλες τις δράσεις τους.
Επίσης διατηρεί υπό τον απόλυτο έλεγχο της ό'τι είναι χαρακτηρισμένο ως "δάσος", είτε πρόκειται για δημόσια, είτε για ιδιωτική έκταση, απ' όσο γνωρίζω.
1969 Δασικός Κώδικας: Απογορεύεται η θήρα ελάφου, δορκάδος, αιγάγρου (αγριοκάτσικου), αγριόγιδου, τετράωνος (αγριοπετεινού), ως και φασιανού.
Επίσης το 1982, απαγορεύτηκε η πεδινή.
2017: Σχεδόν πενήντα (50) χρόνια μετά είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα, για τα είδη αυτά.