Ξενοφών (430 π.Χ. - 354 π.Χ.)
Αγαπούσε τις αποδράσεις στην ύπαιθρο περισσότερο από τη φιλοσοφία
Το έργο του. Κατάλογος κειμένων.
Ο Ξενοφώντας υπήρξε μαθητής του Σωκράτη, αλλά, παρά τον απεριόριστο θαυμασμό και την αγάπη που έτρεφε προς τον δάσκαλό του, ο ίδιος αγαπούσε τις αποδράσεις στην ύπαιθρο... πολύ περισσότερο από τη φιλοσοφία.
Ο Ξενοφών αναζητούσε την περιπέτεια και τη δράση όπου μπορούσε να τη βρει. Στην αρχή σε κυνήγια στο Ποικίλο Ορος, στην Πάρνηθα, στον Κιθαιρώνα ή στους βάλτους του Μαραθώνα, ενώ αργότερα σε μακρινές εκστρατείες στα βάθη της Περσίας, όπου συνέδεσε το όνομά του με το εκπληκτικό πολεμικό χρονικό της «καθόδου των Μυρίων».
Εκπαίδευε μόνος του τα σκυλιά και τα άλογα που χρησιμοποιούσε στο κυνήγι, κατασκεύαζε μόνος τα δόρατά του, μελετούσε με εκπληκτική επιμονή και παρατηρητικότητα τη ζωή και τις συνήθειες των θηραμάτων που κυνηγούσε. Οταν εξαιτίας των πολεμικών και πολιτικών αντιπαραθέσεων της εποχής εξορίστηκε γύρω στο 390 π.Χ. από την Αθήνα, οι Σπαρτιάτες του παραχώρησαν ένα κτήμα για να ζήσει στον Σκιλλούντα (περιοχή κοντά στην Ολυμπία της Ηλείας).
Σε αυτήν την περίοδο των 20 χρόνων που ζει στον Σκιλλούντα, συγγράφει -ανάμεσα σε άλλα έργα του- και τον περίφημο «Κυνηγετικό» του.
Είναι σημαντικό ότι ακόμα και στο έργο του Ξενοφώντα που γράφεται μία τόσο μακρινή εποχή, εμφανίζεται ένας κώδικας συμπεριφοράς για το κυνήγι που καθορίζει τη σχέση επιτρεπτού - ανεπίτρεπτου.
Ο Ξενοφώντας ταυτίζει μάλιστα τη λαθροθηρία με την κλοπή ενός συλλογικού αγαθού!
Απ' το Έθνος-Κυνήγι: