Αποτελέσματα διαχείρισης μιας γενιάς κυνηγών
Οι Έλληνες κυνηγοί κρύβουμε μια ζήλια για το θηραματικό πλούτο των ΗΠΑ. Η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε παρά να τους μιμηθούμε και εμείς και η πολιτεία.
Ο πλούτος των ΗΠΑ οφείλεται καθαρά στη σκληρή δουλειά στον τομέα της διαχείρισης της άγριας φύσης που γίνεται εναρμονισμένα από τους αντίστοιχους κυνηγετικούς συλλόγους, (Pheasants for Εver, Ducks Unlimited κλπ), την αντίστοιχη Δασική Υπηρεσία, αλλά και μια νομοθεσία θεμελιωμένη από τον κυνηγό Πρόεδρο των ΗΠΑ Θ. Ρούσβελτ η οποία εξασφαλίζει πως όσο υπάρχουν κυνηγοί, θα υπάρχουν και κονδύλια αφιερωμένα στη διαχείριση της άγριας ζωής. Τα κονδύλια αυτά εξασφαλίζονται από την πώληση πυρομαχικών, όπλων και κυνηγετικών αδειών. Από κάθε πώληση ένα μικρό ποσοστό πηγαίνει στο ταμείο το οποίο τροφοδοτεί τα κονδύλια της διαχείρισης.
Το αποτέλεσμα είναι στο εξώφυλλο του περιοδικού Time. Πολλά είδη της άγριας πανίδας έχουν πολλαπλασιαστεί σε τέτοιους αριθμούς που χαρακτηρίζονται πλέον επιβλαβή. Σα συνέπεια πολλές περιφερειακές αρχές στις ΗΠΑ, επιτρέπουν πλέον το κυνήγι εντός των κατοικημένων περιοχών, ώστε να επέλθει περιορισμός των ζημιών που προξενούν.
Μια γενιά κυνηγών, καθοδηγούμενη από ηγετικές μορφές όπως ο κυνηγός θεμελιωτής της επιστήμης της διαχείρισης της άγριας πανίδας Άλντο Λέοπολντ και ο κυνηγός Πρόεδρος Θ. Ρούσβελτ, δούλεψε προς όφελος της άγριας πανίδας και κληροδότησε στην επόμενη γενιά ένα "ευκολότερο" καθήκον. Οι πρώτοι την έσωσαν από τον αφανισμό και οι επόμενοι καλούνται να φέρουν την ισορροπία.