Επιτέλους! Η πράσινη Τίνα κατάφερε να ξυπνήσει τους κυνηγούς



Από βαθύ ύπνο ξυπνάνε οι κυνηγοί και οι οργανώσεις τους με αφορμή την πράσινη Τίνα.
Τελικά αυτή η κοπέλα θα αποδειχθεί το καλύτερο που μπορούσε να συμβεί στην Ελληνική φύση και τους πραγματικούς φυσιολάτρες. Επί θητείας της παρουσιάζεται το αληθινό πρόσωπο των ΜΚΟ, που δεν έχει καμμία σχέση με το προσωπείο του φυσιολάτρη που ενδύονται, της πράσινης ανάπτυξης αλλά και αναδεικνύονται αυτοί που ενδιαφέρονται αληθινά για την άγρια φύση και όχι για τα ταμεία τους. Καιρός ήταν να ξεχωρίσει ο σίτος απ' την ήρα.

Εντύπωση πάντως προκαλεί η εμμονή με την οποία γίνεται προσπάθεια να επιβληθεί η απομάκρυνση των Ελλήνων από το δέλτα του Έβρου με πρόσχημα την άγρια ζωή. Κάθε σώφρων θα περίμενε απ' την Ελληνική πολιτεία να εμμένει ακριβώς στο αντίθετο, τη συνεχή παρουσία όσο το δυνατόν μεγαλύτερου αριθμού Ελλήνων στο δέλτα.

Σε εγρήγορση οι Κυνηγετικοι Σύλλογοι της Θράκης για τον Έβρο

Ενόψει της φημολογίας και πληροφοριών που έχουμε για την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος σύμφωνα με το ν. 1650/1986, όπως ισχύει σήμερα, εκφράζουμε με το παρόν Ψήφισμα μας, που υπογράφεται από όλους τους Προέδρους των Διοικητικών Συμβουλίων των Κυνηγετικών Συλλόγων της Θράκης, την εντονότατη διαμαρτυρία μας για την απαράδεκτη στάση της πολιτείας στο ζήτημα του χαρακτηρισμού του Δέλτα του Έβρου ως Εθνικού Υγροτοπικού Πάρκου και την αδικαιολόγητη εμμονή της τελευταίας να επιβάλλει μη αναγκαίους περιορισμούς στις παραδοσιακές ανθρώπινες δραστηριότητες που ασκούνται στην περιοχή μας, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται φυσικά και η άσκηση θήρας.

Το έτος 2001 (με την υπ’ αριθμόν 1882/15-6-2001 απόφαση του Γενικού Διευθυντού της Περιφέρειας Ανατ. Μακεδονίας Θράκης) οι απαγορευμένες για το κυνήγι περιοχές είχαν επαναοριοθετηθεί (επεκτεινόμενες φυσικά) με τη σύμφωνη γνώμη των αρμοδίων υπηρεσιών (Δασαρχείων), των τοπικών αρχών (Δήμων και Κοινοτήτων), των τοπικών φορέων και των κυνηγετικών οργανώσεων, καλύπτοντας το 70% περίπου του συνόλου της έκτασης του οριοθετημένου υγροτόπου. Η συνολική τότε έκταση του καταφυγίου άγριας ζωής στο Δέλτα κάλυπτε πλήρως τις ανάγκες προστασίας των θηραμάτων και τύγχανε της απόλυτης αποδοχής του κυνηγετικού κόσμου και της υπόλοιπης τοπικής κοινωνίας.

Χωρίς ωστόσο επιστημονικό έρεισμα, που να καθιστούσε αναγκαία την επέκταση των απαγορευμένων ζωνών για τη θήρα, και παρά τις έντονες αντιδράσεις και αντίθετες υποδείξεις των τοπικών φορέων, υπογράφηκε η ΚΥΑ 4110/29-1-2007 (ΦΕΚ 102Δ/16-3-2007), που επέκτεινε αδικαιολόγητα τις απαγορευμένες για το κυνήγι περιοχές του Δέλτα, συρρίκνωσε την συνολική ανθρώπινη δραστηριότητα στον υδροβιότοπο επιβάλλοντας στείρες απαγορεύσεις και καθεστώς απόλυτης προστασίας και προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων από τους κυνηγούς και σύσσωμη την κοινωνία της περιοχής μας.

Το Νομαρχιακό Συμβούλιο Ν. Έβρου με την υπ’ αριθμόν 20/2003 απόφαση του είχε αποφασίσει σχετικά «Η κυνηγετική δραστηριότητα στην περιοχή του υγρότοπου να μην συρρικνωθεί, ούτε χωρικά ούτε χρονικά, γιατί το σημερινό καθεστώς καλύπτει πλήρως τις απαιτήσεις προστασίας της άγριας ζωής, ενώ επιπλέον συρρίκνωση της θα επιφέρει μάλλον αρνητικά, παρά θετικά αποτελέσματα, γιατί εκτός των άλλων υπάρχει σημαντικός χειμερινός τουρισμός για το κυνήγι».

Οι Δήμαρχοι των Δήμων Αλεξανδρούπολης, Φερών και Τραιανούπολης είχαν εκφράσει με επιστολές τους το έτος 2006 την επιθυμία τους να παραμείνει για το κυνήγι η υφιστάμενη κατάσταση και να μην αποφασισθεί οποιαδήποτε άλλη μεταβολή στα καταφύγια άγριας ζωής όπως αυτά επαναοριοθετήθηκαν το 2001.

Ο Φορέας Διαχείρισης του Δέλτα του Έβρου, ως το πλέον αρμόδιο όργανο, διαπιστώνοντας τα προβλήματα που προκάλεσε η εφαρμογή της ΚΥΑ στη βιωσιμότητα του υδροβιότοπου του Δέλτα, πρότεινε με την υπ’ αριθμόν 33/2008 απόφαση του (ληφθείσα με πλειοψηφία 7 προς 1) αναφορικά με το κυνήγι «Οι απαγορευμένες για το κυνήγι περιοχές του Δέλτα του Έβρου, να ταυτίζονται με την έκταση που περιελάμβανε το καταφύγιο άγριας ζωής του υγρότοπου του Δέλτα του Έβρου πριν την υπογραφή της ΚΥΑ 4110 βάση της υπ’ αριθμόν απόφαση 1882/15-6-2001 του γενικού Δ/ντου της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και να υπάρχει άμεση συνεργασία και συντονισμός μεταξύ του Φορέα Διαχείρισης και της θηροφυλακής για αποτελεσματικότερη καταπολέμηση της λαθροθηρίας καθώς και να αναζητηθούν τρόποι ? κονδύλια για την ενίσχυση του προσωπικού φύλαξης του Δέλτα του Έβρου».

Ο ίδιος Φορέας με την υπ’ αριθμόν 36/2007 απόφαση του είχε διαπιστώσει το έντονο κοινωνικό πρόβλημα που δημιουργούνταν από τη συνολική εφαρμογή της ΚΥΑ και αιτήθηκε την αναστολή της.

Μετά από προσφυγή λοιπόν του κυνηγετικού κόσμου στην Δικαιοσύνη η ΚΥΑ 4110 ακυρώθηκε με την υπ’ αριθμόν 3290/2009 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Με την δικαστική αυτή εξέλιξη και την κατάργηση του καθεστώτος της στείρας προστασίας δημιουργήθηκε σε όλους μας η πεποίθηση ότι ο υδροβιότοπος θα αποκτήσει και πάλι ζωή, θα αναβαθμιστεί και θα αναδειχτεί σε ένα υψίστης σημασίας Εθνικό Υγροτοπικό Πάρκο. Σύμφωνα όμως με πληροφορίες και οδηγίες του αρμόδιου υπουργείου προς τους εμπλεκόμενους φορείς, επίκειται εκ νέου η έκδοση π.δ. σχετικά με τον χαρακτηρισμό του Δέλτα του Έβρου ως Εθνικό Υγροτοπικό Πάρκο, με το οποίο π.δ. αναμένεται να επιβληθούν οι ίδιες και αυστηρότερες απαγορεύσεις με αυτές της ακυρωθείσας ΚΥΑ 4110 αναφορικά με τις επιτρεπόμενες ζώνες θήρας.

Με την στάση της αυτή η Πολιτεία και δη το αρμόδιο Υπουργείο αποδεικνύει απλά και μόνο την αντικυνηγετική της εμπάθεια, καθόσον προτίθεται και πάλι να επιβάλλει στείρες απαγορεύσεις, χωρίς την κοινωνική συναίνεση και αποδοχή, που, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή και την εγχώρια νομοθεσία, είναι απαραίτητες για την επιτυχία των μέτρων.

Σκοπός της πολιτείας φαίνεται να είναι αποκλειστικά και μόνο η επιβολή ενός καθεστώτος απόλυτης προστασίας, παρά τις αντίθετες φωνές των επιστημόνων ότι δεν νοείται οικοσύστημα χωρίς την ανθρώπινη παρουσία. Οι απαγορεύσεις δε που επιβάλλονται πρέπει να τεκμηριώνονται επιστημονικά μέσα από ειδικές και εμπεριστατωμένες μελέτες. Ειδικά για την θήρα πρέπει να πραγματοποιηθούν μελέτες καταγραφής της κυνηγετικής κάρπωσης, μετρήσεις πληθυσμών και κατανομής των θηραματικών ειδών, κάτι που δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα ούτε από το πρόσφατο σχέδιο διαχείρισης της προστατευόμενης περιοχής, και για το λόγο αυτό οι όποιοι περιορισμοί τεθούν θα είναι αυθαίρετοι, αναιτιολόγητοι και μη αναγκαίοι. Το Δέλτα του Έβρου αποτελεί τον σημαντικότερο υδροβιότοπο της χώρας μας, εστία αναψυχής για τον κυνηγετικό κόσμο της περιοχής μας, πόλο έλξης για κυνηγούς και τουριστικούς επισκέπτες από όλη τη χώρα και ανάσα για την μαραζωμένη οικονομία της ακριτικής περιοχής μας.

Δεν πρόκειται να ανεχθούμε καμία άλλη απαγόρευση, ούτε τοπική ούτε χρονική, της κυνηγετικής μας δραστηριότητας και θα αντισταθούμε σθεναρά σε κάθε επιβολή παρόμοιων μέτρων, που λαμβάνονται χωρίς την συγκατάθεση μας και δεν βασίζονται σε τεκμηριωμένες αποδείξεις για την αναγκαιότητα τους.

Το παρόν ψήφισμα είναι η απαρχή μόνο των αντιδράσεων μας στην αντικυνηγετική πολιτική, καθόσον είμαστε αποφασισμένοι να κινηθούμε δυναμικά και συσπειρωμένοι προς κάθε κατεύθυνση, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο και μορφή πίεσης σε τοπικές αρχές, φορείς και πολιτικούς εκπροσώπους, προκειμένου να αποτραπεί η μέσω άσκοπων απαγορεύσεων υποβάθμιση του κυνηγιού και της περιοχής μας γενικότερα. Είναι δε βέβαιο ότι στον αγώνα μας αυτό έχουμε συμπαραστάτη σύσσωμη την τοπική κοινωνία των πόλεων μας, που δεν ανέχεται πλέον την υποβάθμιση και τον μαρασμό της.

Με τιμή,

Οι Πρόεδροι των Κυνηγετικών Συλλόγων Θράκης:

  1. Κυνηγετικός Σύλλογος Αλεξανδρούπολης
  2. Κυνηγετικός Σύλλογος Διδυμοτείχου
  3. Κυνηγετικός Σύλλογος Κομοτηνής
  4. Κυνηγετικός Σύλλογος Μεταξάδων
  5. Κυνηγετικός Σύλλογος Ξάνθης
  6. Κυνηγετικός Σύλλογος Ορεστιάδας
  7. Κυνηγετικός Σύλλογος Σαπών
  8. Κυνηγετικός Σύλλογος Σουφλίου
  9. Κυνηγετικός Σύλλογος Σταυρούπολης
  10. Κυνηγετικός Σύλλογος Φερών

Αναδημοσίευση από e-artemis.gr

    Φωτογραφίες:
  1. erkkitoppinen.kuvat.fi