Οι κυνηγετικές οργανώσεις μας ανέκαθεν πότιζαν και ποτίζουν το λάθος δένδρο
Η ιδέα πως η ανάκαμψη των ειδών απαιτεί τη διαχείριση των ενδιαιτημάτων και όχι κυνηγετικές ρυθμίσεις, αποτέλεσε τη βάση του σχεδίου δράσης της Ducks Unlimited το μακρινό 1935. Το αποτέλεσμα γνωστό. Η DU είναι η πιο πετυχημένη περιβαλλοντική οργάνωση του κόσμου. Και είναι κυνηγετική οργάνωση.
Τα νέα αυτά δεν έφτασαν, δυστυχώς, ποτέ στην Ελλάδα. Εδώ εξακολουθούν ακάθεκτες οι απαγορεύσεις θήρας να είναι το μοναδικό εργαλείο διαχείρισης της άγριας ζωής. Και απ', την κατ' όνομα δυστυχώς μόνον, Δασική Υπηρεσία και από τις κυνηγετικές οργανώσεις που θεωρούν πως έχουν ξοφλήσει το χρέος τους με τη θηροφυλακή. Η αλήθεια όμως αποτυπώνεται στις Ρυθμιστικές, Η πολιτική αμφοτέρων δεν οδήγησε ποτέ σε αύξηση πληθυσμών ώστε να αυξηθούν αντίστοιχα τα όρια κάρπωσης στη Ρυθμιστική.
Η.Π.Α. 1935 Η γέννηση της Ducks Unlimited
Με τη συνειδητοποίηση ότι αυτό που χρειαζόταν ήταν περισσότερο ενδιαίτημα, αντί για περισσότερη ρύθμιση, ο Knapp και η ομάδα του έγιναν οι πρωτοπόροι του κινήματος διατήρησης, το οποίο υφίστατο την «εξέλιξη των φιλοσοφιών», όπως το ονόμασε ο Curt Meine στο βιβλίο του Aldo Leopold: Η ζωή και το έργο του. «Η παλιά ιδέα της προστασίας των θηραμάτων βασίστηκε κυρίως στον έλεγχο του κυνηγιού», έγραψε ο Meine, ενώ «η νέα ιδέα της διαχείρισης βασίστηκε στον έλεγχο του περιβάλλοντος του είδους, του οποίου (περιβάλλοντος) το κυνήγι δεν ήταν παρά μόνο μία από τις παραμέτρους».
Ώρα να πετάξουμε τον αραμπά (μαζί με τον αραμπατζή)
Όσο οι κυνηγετικές μας οργανώσεις θα εξαντλούν τη δυναμική τους αποκλειστικά στη διατήρηση της θηροφυλακής και θα μας πετάν στάχτη στα μάτια με απελευθερώσεις ψωριασμένων φασιανών απ' τα κρατικά εκτροφεία που βαδίζουν την οδό της απαξίωσης, οι κυνηγετικές ευκαιρίες θα φθίνουν. Και μαζί τους θα φθίνει και ο αριθμός των Ελλήνων κυνηγών. Μόνο αν τους αναγκάσουμε να ακολουθήσουν τον δρόμο που πήραν με επιτυχία οι κυνηγετικές οργανώσεις του εξωτερικού ΕΝΑΝ ΑΙΩΝΑ ΠΡΙΝ, θα αρχίσουν να αντιστρέφονται τα πράματα.