Οι ίδιοι που έχυναν κροκοδείλια δάκρυα για τα ελάφια μετά την πυρκαγιά, χαίρονται που ήρθε ο λύκος να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Βλ. βίντεο.
Πρέπει να το χωνέψουμε. Η διαχείριση της ελληνικής πανίδας, είναι στα χέρια ατόμων που βλέπουν τη φύση, μέσα απ' το ροζ του... ζαμπόν.
Αμέσως μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές της Πάρνηθας, άστραψαν και βρόντηξαν οικ-ω-λόγοι και οι υπηρεσίες. "Πρέπει να σώσουμε τα ελάφια της Πάρνηθας!". (ΤΕΛΕΙΑ)
Και μετά, συνέβη κάτι παράξενο. Εκεί που πηγαίναμε για μπεκάτσα στο βουνό, ξαφνικά αντί για τη σιωπή, μας προϋπαντούσαν... ελάφια, τα οποία δε μας παρατηρούσαν με περιέργεια και χωρίς φόβο. Αλλά δεν διέφυγε της προσοχής μας πως τα μικρά πευκάκια στο βουνό είχαν το φλοιό τους φαγωμένο.
Άστραψαν και βρόντηξαν, ξανά, οικ-ω-λόγοι και υπηρεσίες. "Τα ελάφια αυξήθηκαν και καταστρέφουν τη βλάστηση και τις προσπάθειες αναδάσωσης. Πρέπει να βρεθεί κάποια λύση". (ΤΕΛΕΙΑ)
Και έτσι από οικ-ω-λογικό ξέσπασμα σε οικ-ω-λογικό ξέσπασμα και από . (ΤΕΛΕΙΑ) σε . (ΤΕΛΕΙΑ), φτάσαμε στο σωτήριο έτος 2015, και την "ανακάλυψη" της Καλλιστούς που ασχολείται με τους μεγάλους θηρευτές (sic), η οποία γέμισε με αγαλλίαση κάθε οικ-ω-λογική ψυχή της χώρας.
Οι λύκοι έφτασαν στην Πάρνηθα!
Πρόμπλεμ σόλβντ! Οι λύκοι θα φάνε τα ελάφια, οπότε αυτά θα πάψουν να τρώνε τους φλοιούς των πεύκων και όλα θα επιστρέψουν στο φυσιολογικό, χωρίς να χρειαστεί ούτε οικ-ω-λόγος, ούτε υπηρεσία να κουνήσει το δαχτυλάκι της. Το δε κερασάκι στην τούρτα της παράνοιας, ήταν το "γράμμα ενός λύκου της Πάρνηθας στον Άη Βασίλη", το οποίο, λόγω τεχνικών προβλημάτων (έλλειψη αντίχειρα), ανέλαβε να το γράψει, εκ μέρους τους, ο τέως πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας για την Προστασία της Φύσης. (Ευτυχώς που πιστεύει ακόμη, στον Άη βασίλη).
Δεν γνωρίζω, πότε ακριβώς τέθηκε υπό προστασία το ελάφι στην Ελλάδα, αλλά φαντάζομαι κάπου μετά τον πόλεμο. Μισό αιώνα μετά, αποδείχθηκε πως ό'τι δεν κατάφερε να κάνει επί μισό αιώνα η "προστασία" της πολιτείας, κατάφερε να το κάνει μια πυρκαγιά. Ν' αυξήσει τον πληθυσμό τους. Και η πολιτεία όχι μόνο δεν άρπαξε την ευκαιρία να μετεγκαταστήσει κάποια από τα ελάφια σε μία άλλη περιοχή της Ελλάδας ώστε να αυξηθεί περαιτέρω ο πληθυσμός αυτός και να μειωθεί η πίεση προς τη βλάστηση της Πάρνηθας, αλλά αντίθετα, παρουσιάζεται εξαιρετικά ικανοποιημένη που οι λύκοι θα αναλάβουν το έργο της ρύθμισης του πληθυσμού των ελαφιών.
Αβίαστα λοιπόν, καταλήγουμε στο συμπέρασμα, πως το βασικό δόγμα της διατήρησης των ειδών και της άγριας πανίδας στη χώρα μας, είναι το Έχει ο Θεός". Και όχι μόνο ο Θεός, έχουν και οι πολίτες για να πληρώνουν υπηρεσίες που θα απαγγέλλουν "Έχει ο Θεός και ο μήνας έχει εννιά".
Μέχρι να γίνουμε μάρτυρες στο επόμενο θαύμα, διαβάστε γιατί είναι "καλό πράγμα" που οι λύκοι ξαναγύρισαν στην Πάρνηθα, ολοκληρώστε με το "γράμμα στον Άη Βασίλη" του ανθρώπου που διετέλεσε πρόεδρος της "παλαιότερης Περιβαλλοντικής Μ.K.O. εθνικής εμβέλειας" και μην ξεχάσετε να πληρώσετε τις υποχρεώσεις σας στο ελληνικό κράτος γι' αυτούς που "ο μήνας έχει εννιά".
Ούτως ή άλλως το ελάφι δεν έχει ανάγκη. Είναι "προστατευόμενο" εδώ και μισό αιώνα. Για να βρίσκουν οι λύκοι να τρώνε!