Ξυπνάς, απ' έναν ύπνο που δεν τον έκανες στ' αλήθεια. Δε σ' άφησε η προσμονή. Ψήνεις καφέ και βγάζεις τα σκυλιά να τρέξουν, κάτω απ' το φως του Αυγερινού. Είσαστε όλοι έτοιμοι, εδώ και καιρό. Απ' τον προηγούμενο Φλεβάρη.
Φορτώνεις τα σκυλιά, βάζεις πρώτη και τ' αμάξι κυλάει αργά προς τα μπαΐρια. Κάμερες, όπλα είναι όλα έτοιμα. Και το φως έρχεται σιγά-σιγά.
Κάθε χρόνο διασχίζεις την Ελλάδα γι' αυτό το ταπεινό πουλί. Ευχαριστείς Τον Κύριο που σ' αξίωσε να είσαι πιστός σ' αυτό το ραντεβού και φέτος. Την ίδια πάντα μέρα. Το φως δυναμώνει και το γλυκό κάλεσμα σ' υποδέχεται στο μπαΐρι. Ένα χαμόγελο χαράζεται ακούσια στο πρόσωπό σου. Ξαναβρίσκεσαι στο δικό σου κόσμο. Λύνεις. "Πάμε" ψιθυρίζεις στα σκυλιά...