Το λιντσάρισμα των Τόμας Σιπ και Άμπρααμ Σμιθ. Φωτογραφία του Λόρενς Μπάιτλερ.
Chris Packham: Why I'm fighting to stop the slaughter of Malta's wild birds
Κάθε άνοιξη στη Μάλτα λαμβάνει χώρα ένα θέατρο του παραλόγου. Οπλισμένοι με θράσος χιλίων πιθήκων εισβάλουν στη χώρα κάποιες εκατοντάδες αλλοδαπών φανατικών e-κολόγων, οι οποίοι:
- Παρενοχλούν τους Μαλτέζους κυνηγούς κατά την εξάσκηση μιας νόμιμης δραστηριότητας. Του παραδοσιακού ανοιξιάτικου κυνηγιού.
- Ακολουθώντας κατά γράμμα τις πρακτικές των Ναζί, στιγματίζουν, ως λαθροθήρες, το σύνολο της κυνηγετικής κοινότητας του νησιού, προβάλλοντας σ' αυτήν τις τυχόν μεμονωμένες παρανομίες.
- Περιφρονούν τις πολλαπλές αποφάσεις των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων με τις οποίες έχουν αυτά αποφανθεί ότι η διεξαγωγή του ανοιξιάτικου κυνηγίου είναι σύννομη.
- Περιφρονούν και συκοφαντούν τις τοπικές αρχές προσάπτοντάς τους απροθυμία ή/και αδυναμία να πατάξουν πιθανές παρανομίες
- Προβαίνουν με ιδιάζον θράσος στο αδίκημα της αυτοδικίας
- Επιδίδονται σε μια απίστευτη προβοκάτσια, αφού ενώ αναστατώνουν οι ίδιοι σε απίστευτο βαθμό τη ζωή όλων των κατοίκων του νησιού, επιρρίπτουν την ευθύνη στην κυνηγετική κοινότητα επειδή τολμάει να εξασκεί μια νόμιμη δραστηριότητα (βλ. Γκέμπελς)
- Σε αποκορύφωμα δε των παραπάνω, αυτοπροβάλλονται ως θύματα που υφίστανται μαρτύρια και διώξεις στο όνομα ενός ανώτερου σκοπού, εκτελώντας άψογα τις τακτικές του Γκέμπελς.
Επιβεβαιώνουν έτσι πανηγυρικά, για άλλη μια φορά, ότι οι e-κολόγοι σέβονται τη νομιμότητα, μόνο και μόνο όταν αυτή τυχαίνει να συμπίπτει με τις απόψεις τους ενώ την περιφρονούν απόλυτα σε κάθε άλλη περίπτωση.
Ο Θεός να μας φυλάει από e-κολόγους σε κυβερνητικά πόστα και θέσεις ευθύνης (κι αν το βρίσκετε αυτό υπερβολικό, δεν έχετε παρά να ρωτήσετε ένα κάτοικο της πρώην Γιουγκοσλαβίας).