Όσες φορές και να ξαναγράψουν την κοκκινοσκουφίτσα οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, το γεγονός παραμένει: Οι αγέλες των λύκων είναι μια φονική μηχανή της φύσης και ο άνθρωπος δεν έπαψε ποτέ να είναι στο μενού τους

Ανοίγει το κυνήγι του λύκου στη Γαλλία

Η γαλλική κυβέρνηση δαπανά 12 εκατ. ευρώ ετησίως για την πρόληψη και τις αποζημιώσεις των επιθέσεων από λύκους.

Σε ορισμένες περιοχές, η κυβέρνηση πληρώνει περισσότερα για το λύκο από ό,τι για τους ανέργους, σύμφωνα με την οργάνωση των κτηνοτρόφων Eleveurs et Montagnes.

Η βοσκoπούλα

Αυτό που πραγματικά θέλουν είναι οι αγρότες να φύγουν, έτσι ώστε να "ξανα-αγριέψουν" τα βουνά.
Πιθανόν εκεί οι κτηνοτρόφοι θα πρέπει όντως να φύγουν, αλλά στα περισσότερα μέρη η συμβίωση είναι δυνατή εάν οι αγρότες προσαρμοστούν

κι ο e-κολόγος

Ο λύκος είναι ένας σκληρός αντίπαλος για τον άνθρωπο, λέει η Caroline: έξυπνος, αποφασιστικός και ελαφρά ανισόρροπος.

"Όταν επιτίθενται στο κοπάδι - ειδικά όταν μπαίνουν μέσα στη στάνη - δεν σταματάν να σκοτώνουν όσο υπάρχει έστω κι ένα πρόβατο ή αρνάκι ζωντανό," λέει η Caroline.

Τρώνε ένα και σκοτώνουν τα υπόλοιπα ζωντανά μόνο και μόνο για την ευχαρίστηση, λέει. Oι ντόπιοι οικολογούντες μας έχουν επιπλήξει για αντίστοιχες περιγραφές. Μας επισήμαναν δε πως η συμπεριφορά αυτή του λύκου αναφέρεται ορθά ως: "διατροφικό άγχος". Ζήτω οι πολιτικά ορθές εκφράσεις, έχουμε να πούμε -και μαζί με μας οι κτηνοτρόφοι!.

Αφού είχε εξαλειφθεί τη δεκαετία του 1930, ο λύκος ξαναγύρισε στη Γαλλία, πάνω από τις Άλπεις απ' την Ιταλία, στα μέσα της δεκαετίας του 1990, όντας πλέον προστατευόμενο είδος από τη Σύμβαση της Βέρνης που έχει υπογράψει η Γαλλία.

Οι οικολόγοι αγαλλίασαν, και μεταξύ αυτών η Caroline.

Πρωτοεμφανίστηκε σ' αυτό το αγρόκτημα σαν "οικο-εθελοντής" με την οργάνωση Ferus, η οποία αποσκοπεί στην προστασία της αρκούδας, του λύκου και του λύγκα. βλ. Αρκτούρος και Καλλιστώ στην Ελλάδα).

Σαν μια εικοσάχρονη ακτιβίστρια οικολόγος, η οποία σπούδαζε βιολογία στο Πανεπιστήμιο του Μπορντό, πίστευε ότι, αν οι αγρότες προστατεύουν σωστά τα κοπάδια τους, μπορούσαν να συνυπάρξουν με το λύκο.

Δεν το πιστεύει πλέον.

"Οι λύκοι βρίσκουν τον τρόπο να παρακάμψουν οποιαδήποτε προστατευτικά μέτρα εφαρμόζουμε" λέει, δείχνοντάς μας την ηλεκτρική περίφραξη που έχουν εγκαταστήσει.

Η Caroline παντρεύτηκε τον κτηνοτρόφο που είχε έρθει να βοηθήσει

Όσον αφορά τη Ferus δηλώνει ότι πολύ γρήγορα την απογοήτευσε.

Αυτό που πραγματικά θέλουν, λέει , είναι οι αγρότες να φύγουν, έτσι ώστε να "ξανα-αγριέψουν" τα βουνά.

Ο Patrick Boffy, επικεφαλής της Ferus στις νότιες Άλπεις, το αρνείται.

Υπάρχουν κάποιες εκτάσεις - απόκρημνες, βραχώδεις πλαγιές, για παράδειγμα - που είναι δύσκολο να τις υπερασπιστείς ενάντια στο λύκο, λέει.

Πιθανόν εκεί οι κτηνοτρόφοι θα πρέπει όντως να φύγουν, αλλά στα περισσότερα μέρη η συμβίωση είναι δυνατή εάν οι αγρότες προσαρμοστούν, προσθέτει.

Αλλά γιατί θα πρέπει οι άνθρωποι κάνουν αυτές τις προσπάθειες για το λύκο;

"Είναι λίγο σαν να αναρωτιόμαστε ποια είναι η αξία ενός αετού, ή ενός μουσικού κομματιού, ή ενός πίνακα ζωγραφικής. Ο λύκος είναι μέρος της φύσης", λέει.

"Επέστρεψε φυσικά στη Γαλλία - τη μόνη χώρα της Νότιας Ευρώπης όπου είχε εξαφανιστεί."

"Σε όλες τις άλλες χώρες - από την Ισπανία ως την Τουρκία - υπήρχαν πάντα οι λύκοι και ούτε μία από τις χώρες αυτές δεν διανοήθηκε να τον εξαλείψει. Η δυσκολία έγκειται στη νοοτροπία μας. Στη Γαλλία, πρέπει να μάθουμε σιγά-σιγά, να ζούμε μαζί με τα άγρια ζώα και πάλι."

Και αυτό δεν αφορά μόνο τους κτηνοτρόφους στα ορεινά. Το ζώο κινείται πλέον πλησίον των μεγάλων πόλεων.

Υπάρχουν πλέον λύκοι ανάμεσα στους αμπελώνες της περιοχής της Καμπανίας. Ο λύκος βρίσκεται 160 χιλιόμετρα ανατολικά του Παρισιού.

Οι Γάλλοι μπορεί να υποχρεωθούν να συνειδητοποιήσουν εκ νέου τη σκληρή πραγματικότητα της συμβίωσης με τα άγρια ζώα και πάλι.

Σύμφωνα με τον ιστορικό Jean-Marc Moriceau, λύκοι σκότωσαν 2.000 ανθρώπους στη Γαλλία μεταξύ του 1362 και του 1918 - κυρίως άτομα μεταξύ 5 έως 15 ετών.

Έχουμε απλά ξεχάσει ότι οι λύκοι δεν τρώνε ανθρώπους μόνο στα παραμύθια.