Real "Καρτέρι θανάτου για τα τρυγόνια στη Ζάκυνθο"

real.gr Της Αναστασίας Σιμιτσιάδη

Η αναδημοσίευση που ακολουθεί απηχεί αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών της και σε καμία περίπτωση αυτές των Κυνηγετικών σελίδων. Οφείλουμε όμως να επισημάνουμε ότι ΔΕΝ περιλαμβάνεται ΟΥΤΕ ΕΝΑ στοιχείο το οποίο να στηρίζει τις απόψεις αυτές - όπως πχ ο αριθμός παραβάσεων που βεβαιώθηκαν από το οικείο Δασαρχείο.
Εν αντιθέσει με την εικονογράφηση η οποία απεικονίζει ακριβώς τις απόψεις των Κυνηγετικών σελίδων, σχετικά με τον "παραδοσιακό έρανο" που, εικάζουμε ότι, θα ακολουθήσει από τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ, επ' ευκαιρία της εαρινής μετανάστευσης.

Στο στόχαστρο των λαθροθήρων βρίσκονται χιλιάδες αποδημητικά πουλιά, τα οποία σταθμεύουν στο Ιόνιο έχοντας ξεκινήσει το μακρύ τους ταξίδι από την Αφρική για τη βόρεια Ευρώπη, ώστε να αναπαραχθούν. Οπως καταγγέλλει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, κύριο στόχο των παράνομων κυνηγών αποτελούν τα τρυγόνια που από τον Μάρτιο μέχρι τις αρχές Απριλίου επισκέπτονται κατά χιλιάδες τη Ζάκυνθο. Το κυριότερο πρόβλημα, σύμφωνα τόσο με το δασαρχείο Ζακύνθου αλλά και με κατοίκους της περιοχής, εντοπίζεται στον Νότο του νησιού, στο Κερί και το Βασιλικό. Εκεί κάθε χρόνο, κατά την περίοδο της ανοιξιάτικης μετανάστευσης, λαθροθήρες ενοικιάζουν τα λεγόμενα «πόστα», θέσεις για κυνήγι που θυμίζουν πρόχειρα στρατιωτικά φυλάκια, οι οποίες, όπως αναφέρει η Μαλαμώ Κορμπέτη, υπεύθυνη Πολιτικής της Ορνιθολογικής, κοστίζουν από 500 έως και 3.000 ευρώ για δύο εβδομάδες. «Πρόβλημα υπάρχει σε όλο το νησί. Από την πλευρά μας προσπαθούμε, παρά τις δυσκολίες, να το αντιμετωπίσουμε με μπλόκα στους δρόμους και σε συνεργασία με την Αστυνομία», λέει ο Δημήτρης Σκαλτσογιάννης, αναπληρωτής διευθυντής στο δασαρχείο Ζακύνθου. Οσο για τα «πόστα», ο Δ. Σκαλτσογιάννης αναφέρει πως δεν εντοπίζονται μόνο μέσα σε δασικές εκτάσεις, αλλά και σε κτήματα τα οποία ενοικιάζονται από τους ιδιοκτήτες στους λαθροθήρες έναντι τιμήματος. Μάλιστα, κάποιοι, λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος, κυνηγούν ακόμη και από τις ταράτσες των σπιτιών τους.

«Εκτός από τους ντόπιους κυνηγούς, την περίοδο που μας επισκέπτονται τα τρυγόνια έρχονται και κυνηγοί από την Πελοπόννησο αλλά και από την Αθήνα. Είναι χαρακτηριστικό πως οι ίδιοι οι λαθροθήρες παραδέχονται πως τα θηράματα έχουν πλέον μειωθεί εξαιτίας της παράνομης θήρας, γι’ αυτό και δεν υπάρχει το ίδιο ενδιαφέρον σε σχέση με το παρελθόν. Ωστόσο, πολλοί επιμένουν να συνεχίζουν χωρίς να υπολογίζουν απολύτως τίποτα. Φανταστείτε ότι τα τρυγόνια που έρχονται στο νησί είναι τόσο εξαντλημένα και αδυνατισμένα από το ταξίδι τους που δεν υπάρχει λόγος να τα σκοτώσει κάποιος για το κρέας τους», περιγράφει ο Δημήτρης Γαρδέλης, κάτοικος και εκπαιδευτικός στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Λιθακιάς. «Από την πλευρά μας, προσπαθούμε ως εκπαιδευτικοί να αλλάξουμε αυτή τη νοοτροπία και στα παιδιά αλλά και στους μεγάλους, μέσω των εκδηλώσεων και των παρουσιάσεων που διοργανώνουμε στο ΚΠΕ, όμως κάτι τέτοιο απαιτεί χρόνο», συμπληρώνει ο Δ. Γαρδέλης.

Μείωση κατά 70%

Το κυνήγι κατά την ανοιξιάτικη μετανάστευση, κάτι που μέχρι και σήμερα θεωρείται «παράδοση», έχει απαγορευθεί από το 1985. Ωστόσο, όπως επισημαίνει η Ορνιθολογική Εταιρεία, στη Ζάκυνθο υπολογίζεται πως κάθε χρόνο τέτοια εποχή «στήνονται» περίπου 300 ενεργά πόστα, στο καθένα από τα οποία κυνηγούν, κατά μέσο όρο, δύο άτομα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της οργάνωσης, μέσα σε περίπου 10 ημέρες θανατώνονται στο νησί περί τα 30.000 πουλιά, των οποίων τα αποθέματα λίπους και μυϊκής μάζας έχουν εξαντληθεί ύστερα από ένα ταξίδι 2.500 χιλιομέτρων. Στην Ελλάδα αναπαράγονται 10.000-30.000 ζευγάρια τρυγονιών, ενώ πολύ περισσότερα επισκέπτονται τη χώρα μας κατά τη μετανάστευση. Υπολογίζεται πως ο πληθυσμός του είδους στην Ευρώπη έχει υποστεί μείωση της τάξης του 70%.

«Οταν ξεκινά η περίοδος που έρχονται τα τρυγόνια, γίνεται... πόλεμος, καθώς ακούγονται παντού πυροβολισμοί. Αυτό που συμβαίνει είναι εγκληματικό. Αν και οι περιπολίες έχουν αυξηθεί, το φαινόμενο της λαθροθηρίας συνεχίζεται και πρέπει κάποια στιγμή οι αρμόδιες υπηρεσίες να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να πάψει πλέον να υπάρχει η κοινωνική κάλυψη για μια παρανομία που δικαιολογείται ως “παράδοση ετών”», σχολιάζει o Κωνσταντίνος Ποϊραζίδης, καθηγητής στο Τεχνολογικό Ιδρυμα Ζακύνθου.

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Γ’ Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Πελοποννήσου, Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος, αναφέρει πως τα περιστατικά λαθροθηρίας την περίοδο της μετανάστευσης είναι μεμονωμένα. «Περιπτώσεις λαθροθηρίας υπάρχουν, όμως δεν πρόκειται για την ακραία κατάσταση που κάποιοι περιγράφουν. Εμείς οι ίδιοι ενημερώνουμε συνεχώς τα μέλη μας ώστε να έχουν τον νου τους για τέτοιου είδους περιπτώσεις, καθώς για εμάς προέχει η ορθή διαχείριση και η αειφορία του φυσικού περιβάλλοντος και της θηραματοπανίδας», σχολιάζει Κ. Μαρκόπουλος.

Θετικό είναι το γεγονός πως η κατάσταση στα νησιά Στροφάδες, που βρίσκονται εντός του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου και όπου πριν από μερικά χρόνια οι λαθροθήρες «αλώνιζαν», έχει αλλάξει άρδην. «Σήμερα στις Στροφάδες, χάρη στη φύλαξη από το Λιμεναρχείο, τη Θηροφυλακή, τους υπαλλήλους του Φορέα Διαχείρισης, αλλά και τις προσπάθειες της Μητρόπολης, έχει σταματήσει το παράνομο κυνήγι τρυγονιών. Ωστόσο, δεν συμβαίνει το ίδιο και στο νησί της Ζακύνθου, όπου η παράνομη θήρα αποδημητικών πουλιών συνεχίζεται», σχολιάζει ο Παύλος Κούτσης από τον Φορέα Διαχείρισης.