Στο πρώτο μέρος αυτής της σειράς, ερευνήθηκαν διάφορες πτυχές της γενικής κατάστασης σχετικά με με ατσάλινα σκάγια. Αυτές ήταν: το σχετικό κόστος των ατσάλινων, ο αυξημένος αριθμός σκαγιών στο ίδιο νούμερο συγκριτικά με τα μολύβδινα και η αδυναμία διατήρησης της ταχύτητας καθώς και η πολύ μεγαλύτερη σκληρότητα των ατσάλινων, με την πάντα παρούσα πιθανότητα να προκαλέσουν βλάβη από την άμεση επαφή τους με τις χαλύβδινες κάννες του όπλου.
Στο δεύτερο μέρος, θα διερευνηθούν οι αιτίες των επικίνδυνων εξοστρακισμών απ' τη χρήση ατσάλινων σκαγιών, στο έδαφος, σε δασικές περιοχές, από άλλα σκληρά αντικείμενα που περνούν απαρατήρητα, απ' τους πήλινους δίσκους, και, όπως καταγράφηκε, σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και μεταξύ των ίδιων των σκαγιών.
ΗΠΑ
Στις ΗΠΑ οι εξοστρακισμοί των ατσάλινων σκαγιών, ή για να ακριβολογούμε οποιαδήποτε άλλων μη-τοξικών σκαγιών θεωρούνται πραγματική και σοβαρή απειλή για την ασφάλεια και των σκοπευτών και των παρευρισκομένων και δεν γίνονται ανεκτοί.
Ένα παράδειγμα αυτής της απόλυτα σοβαρής στάσης απέναντι στο θέμα των εξοστρακισμών, είναι αυτή που λαμβάνει το ΑΤΑ στις ΗΠΑ, καθώς η τελευταία έκδοση του 2011 του βιβλίου κανόνων του αναφέρει σαφώς:
«Σκοπευτήρια που επιτρέπουν τη χρήση σκαγιών από υλικά εκτός του μολύβδου, υποχρεούνται να καλύψουν ή να προστατεύσουν όλες τις σκληρές επιφάνειες στις πίστες του trap όπου είναι διαπιστωμένο ή εύλογα θεωρείται ότι, προκαλούν εξοστρακισμούς με υλικό το οποίο θα αποτρέψει την αναπήδηση ή τον εξοστρακισμό των σκαγιών»
Ένα από τα πρώτα μάθημα
Πολλοί κυνηγοί κάποιας ηλικίας θα θυμούνται τις φορές που πυροβόλησαν με ένα απαρχαιωμένο επαναληπτικό αεροβόλο 'ΒΒ' χαμηλής ισχύος (που εκτόξευαν ένα ατσάλινο σφαιρίδιο διαμέτρου 4,5mm)*.
* (Αυτά ήταν βόλια νούμερο ΗΠΑ BB για αεροβόλο διαμέτρου 0,175 ίντσες (4,5 χιλιοστά), και ήταν εντελώς διαφορετικά από τα πολύ μεγαλύτερης διαμέτρου 6mm, σύγχρονα πλαστικά ΒΒ που χρησιμοποιούνται στις μέρες μας στα λεγόμενα air-soft όπλα, τα οποία συνήθως δεν είναι καθόλου αεροβόλα από μηχανικής άποψης).
Δυστυχώς, έγινε αμέσως προφανές ότι αν πυροδοτούντο σε οτιδήποτε κατά διάνοια σκληρά, όπως ένα κομμάτι ξύλο ή μερικές φορές ακόμη και το χείλος ενός τμήματος σπασμένου πήλινου δίσκου, τα ατσάλινα βόλια εξοστρακίζονταν, μερικές φορές κατ' ευθείαν πίσω στο σημείο προέλευσής τους.
Αυτό το οδυνηρό μάθημα εμπεδώθηκε πολύ γρήγορα και τέτοιες καταστάσεις αποφεύγονταν προσεκτικά. Ακόμη και σε μια μέτρια ταχύτητα μόνο 150fps, τα εξοστρακισμένα ατσάλινα βόλια BB θα μπορούσαν να σκίσουν το δέρμα, να προκαλέσουν αιμορραγία, ή να προκαλέσουν σοβαρό τραυματισμό στα μάτια.
Τα περισσότερα από τα αεροβόλα αυτά πυροδοτούσαν επίσης μολύβδινα βλήματα σε βολή κατά βολή και μολύβδινα σφαιρικά βόλια, κανένα από τα οποία είχε σε καμία περίπτωση την ίδια τάση για εξοστρακισμό με τα αντίστοιχα χαλύβδινα.
Τα ατσάλινα βόλια BB ήταν φθηνότερα από τα μολύβδινα, αλλά δυνητικά πολύ πιο επικίνδυνα.
Τα ατσάλινα σκάγια αν και μικρότερα σε μέγεθος, έχουν πολύ υψηλότερες ταχύτητες από ότι τα παλιά αυτά αεροβόλα, έτσι ώστε η πιθανότητα για επικίνδυνους εξοστρακισμούς από το έδαφος, ένα δέντρο ή οποιαδήποτε άλλη σχετικά σκληρή επιφάνεια είναι πράγματι πολύ πραγματική.
Τα αίτια των εξοστρακισμών
Εικόνα 2: Τα ιταλικά αυτά σκοπευτικά φυσίγγια με ατσάλινα σκάγια έρχονται με προειδοποίηση για εξοστρακισμό, η οποία πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπ' όψη. «ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΤΕ ΕΝΑΝΤΙ ΣΤΕΡΕΩΝ ΑΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ»
Η σημασία του παράγοντα «Ορμή»
Εξ αιτίας τόσο της σχετικής τους σκληρότητας σε σχέση με τα μολύβδινα, όσο και την έλλειψη ορμής σε οποιοδήποτε σημείο της τροχιάς τους, τα ατσάλινα σκάγια είναι ιδιαίτερα επιρρεπή σε εξοστρακισμό, παρουσιάζοντας εγγενή κίνδυνο τραυματισμού τόσο για τον σκοπευτή/κυνηγό όσο και τους παρευρισκόμενους.
Μια ερμηνεία της επίδρασης της ορμής με σχετικά απλούς όρους, για το σκοπό μας, ως ορμή μπορεί να θεωρηθεί ο συνδυασμός της ταχύτητας και του βάρους ενός σκαγιού, ο οποίος επιδρά στην ικανότητά του να ανθίσταται σε αλλαγές στην ταχύτητα και την κατεύθυνση του.
Όσο βαρύτερο και ταχύτερο είναι ένα σκάγι συγκεκριμένου μεγέθους, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ορμή του.
Επίσης αυξάνει σημαντικά τη διεισδυτική του δύναμη , η οποία έχει επίδραση στην ικανότητα ενός σκαγιού να διασπάσει τη δομική ακεραιότητα του πήλινου στόχου και να τον σπάσει αξιόπιστα, αντί να εξοστρακιστεί μακριά του.
Ωστόσο, ακόμη και με ίσα επίπεδα ορμής, τα σκληρότερα σκάγια (όπως τα ατσάλινα) είναι πιθανότερο να εξοστρακιστούν από τα αντίστοιχα πιο μαλακά μολύβδινα, ειδικά αν ο στόχος έχει σχετικά σκληρή επιφάνεια. Τα μαλακότερα σκάγια μολύβδου παραμορφώνονται ευκολότερα όταν χτυπήσουν ένα σχετικά σκληρό αντικείμενο, από μόνο του το χαρακτηριστικό αυτό βοηθά να μεταφερθεί περισσότερη από την ενέργεια κρούσης που διαθέτουν στο στόχο, αποτρέποντας τον εξοστρακισμό.
Για να παρουσιαστεί η διακύμανση των επιπέδων ορμής με μεγαλύτερη σαφήνεια, το σχήμα 1 δείχνει τη σχετική διαφορά της ορμής μεταξύ ίδιων σε νούμερο, UK 7, μολύβδινων και ατσαλένιων σκαγιών στις 30 γιάρδες. Και τα δύο έχουν πυροδοτηθεί με την ίδια αρχική ταχύτητα των τυπικών φυσιγγίων σκοποβολής.
Εικόνα 3 : Μια θέση στόχου λαγού με πολλαπλή διάταξη. Η σκοποβολή σε θέσεις λαγού με ατσάλινα σκάγια είναι εξαιρετικά επικίνδυνη.
Εύκολα μπορεί να έχουμε πολλαπλούς εξοστρακισμούς, όταν τα σκάγια βρουν σκληρό έδαφος ή πέτρες. Το ίδιο μπορεί να συμβεί αν τα ατσάλινα σκάγια βρούνε το δίσκο "λαγό" σε ορισμένες γωνίες και αποστάσεις από τη θέση του σκοπευτή. Οι δίσκοι που χρησιμοποιούνται στο λαγό είναι πολύ πιο σκληροί από τους κανονικούς πήλινους δίσκους και αυτό μπορεί να αυξήσει σημαντικά τη συχνότητα των εξοστρακισμών.
Αν απαγορευτεί η χρήση μολύβδου, δεδομένου πως η μόνη προσιτή εναλλακτική λύση είναι μόνο τα ατσάλινα σκάγια, μια άριστη θέση λαγού σαν αυτή, θα έχει θέση μόνο στα ιστορικά βιβλία για λόγους ασφαλείας.
Σχήμα 1
30 γιάρδες
Αν και μόλις κάτι περισσότερο από 41% βαρύτερο από το ατσάλινο, το μαλακότερο μολύβδινο σκάγι έχει υπερδιπλάσια ενέργεια κρούσης, με ανάλογη αύξηση της ορμής του.
Εκτός του ότι είναι σημαντικά βαρύτερο, το μολύβδινο σκάγι ταξιδεύει επίσης περισσότερο από 20% ταχύτερα.
Στις 30 γιάρδες η δυνατότητα αντίστασης σε εξοστρακισμό του ατσάλινου σκαγιού έχει υπο-τριπλασιαστεί, καθώς είναι ταυτόχρονα πολύ ελαφρύτερο και επίσης πλέον πολύ πιο αργό από το μολύβδινο, άρα με μικρότερη ορμή ενώ παράλληλα είναι πολύ σκληρότερο σαν υλικό.
Με λιγότερη από το μισή κινητική ενέργεια του μολύβδινου, η πολύ μικρότερη ορμή του ατσάλινου σκαγιού σημαίνει ότι η αντίσταση του αέρα κατά την πτήση του, είναι σε θέση να το επιβραδύνει πολύ πιο εύκολα από το ταχύτερο και βαρύτερο μολύβδινο.
Όλοι αυτοί οι παράγοντες σημαίνουν ότι το ατσάλινο σκάγι είναι πολύ πιο πιθανό να εξοστρακιστεί.
Στόχοι που δεν σπάνε με ατσάλινα σκάγια και οι επιπτώσεις σε εξοστρακισμούς
Εικόνα 4: Αφού δέχθηκε όχι λιγότερο από 8 άμεσα πλήγματα από ατσάλινα σκάγια σκοπευτικού φυσιγγίου, (τα οποία εξοστρακίστηκαν όλα), ο πήλινος δίσκος συνέχισε ακέραιος την πτήση του χωρίς να σπάσει ακόμη και κατά την προσγείωσή του στο έδαφος.
Τα ατσάλινα σκάγια δεν είχαν την απαραίτητη ορμή, έκαστο ατομικά, που απαιτείται για να διασπάσουν την δομή του πήλινου δίσκου και να τον σπάσουν.
Ατσάλινα σκάγια εξοστρακίζονται σε απερχόμενο δίσκο με ταχύτητα 45mph
Η ταχύτητα του απερχόμενου δίσκου μειώνει την ταχύτητα πρόσκρουσης και την ενέργεια των σκαγιών που προσκρούουν σ' αυτόν.
Η αποτελεσματικότητα των σκαγιών επί ενός απερχόμενου με 45mph δίσκου στις 30 γιάρδες είναι η ίδια με αυτή που θα είχαν αν συναντούσαν το δίσκο κάθετα στις 36 γιάρδες ακριβώς μπροστά από το σκοπευτή - δηλαδή υπολείπονται σε ισχύ που αντιστοιχεί σε 6 γιάρδες.
Αυτό σημαίνει είναι ότι αν και τα ατσάλινα σκάγια νούμερο 7 στη σύγκριση ορμής ταξιδεύουν με 601fps στις 30 γιάρδες όταν προσκρούουν (στο δίσκο), η ταχύτητα του απερχόμενου δίσκου πρέπει να αφαιρεθεί από την ταχύτητα των σκαγιών (45mph = 66fps) για να υπολογιστεί η πραγματική ταχύτητα πρόσκρουσης.
Η «πραγματική» ταχύτητα κρούσης είναι, τα 601fps του ατσάλινου σκαγιού μείον τα 66fps του δίσκου, που απέρχεται με 45mph από αυτό.
Αυτό αφήνει μία «πραγματική» ταχύτητα πρόσκρουσης ίση με 535fps, τη στιγμή που το ατσάλινο σκάγι προσκρούει, μειώνοντας τη δύναμη πρόσκρουσης του ατσάλινου σκαγιού κατά 21% (από 0.72ft/lbs στα 0.57ft/lbs).
Το νούμερο 7 ατσάλινο σκάγι με «πραγματικά» 535fps, έχει πλέον οριακή μόνον ορμή και επίπεδο κινητικής ενέργειας για να σπάσει με επιτυχία τον απερχόμενο με 45 μίλια/ώρα πήλινο δίσκο, εκτός αν είναι σε θέση να μεταδώσει το 100% της κινητικής του ενέργειας προσκρούοντας στο λεπτότερα και πιο αδύναμα σημεία - τα οποία δεν μπορεί να συμβαίνει με συνέπεια, έχοντας σαν αποτέλεσμα εξοστρακισμούς και άσπαστους δίσκους.
Για λόγους σύγκρισης, η «πραγματική» ταχύτητα κρούσης των μολύβδινων σκαγιών νούμερο 7 έχει πέσει από τα 723 στα 657fps και η δύναμη πρόσκρουσης έχει μειωθεί κατά 17% (από 1,46 σε 1.21ft/lbs).
Η διαφορά έγκειται στο ότι το μολύβδινο σκάγι διατηρεί ακόμη πολύ περισσότερη δύναμη κρούσης από ότι απαιτείται, έτσι ώστε ακόμη και η κρούση από ένα μόνο σκάγι στο παχύτερο μέρος του δίσκου είναι το πιθανότερο να τον σπάσει.
Το σκάγι μπορεί να παραμορφωθεί λίγο κατά την πρόσκρουση εξ αιτίας της πιο μαλακής του υφής και στη συνέχεια θα συνεχίσει την πτήση του μετά το σπάσιμο του δίσκου.
Αυτό οφείλεται στο πλεόνασμα της κινητικής ενέργειας του, που είναι πολύ μεγαλύτερη από την απαιτούμενη για το σπάσιμο του δίσκου.
Σχήμα 2
Οι μειωτικές επιδράσεις της ταχύτητας του απερχόμενου με 45 μίλια/ώρα δίσκου στην ταχύτητα και ενέργεια πρόσκρουσης των ατσάλινων σκαγιών νούμερο 7 σε ακτίνα 30 γιαρδών (Το αυτό παρουσιάζεται για μολύβδινα σκάγια νούμερο 7)
30 γιάρδες
Τα σχήματα 3 και 4, παρουσιάζουν τυπικά σενάρια εξοστρακισμών με ατσάλινα σκάγια και απερχόμενους με 45mph πήλινους δίσκους. Το σχήμα 3 δείχνει το πραγματικό σημείο πρόσκρουσης στην υπό γωνία ράχη του δίσκου, πράγμα που σημαίνει ότι το πιθανότερο αποτέλεσμα είναι ο εξοστρακισμός και όχι το σπάσιμο του δίσκου.
Αν και το τμήμα που επλήγη από το ατσάλινο σκάγι είναι λεπτότερο και θεωρητικά πιο εύκολο να σπάσει, τόσο ο δίσκος και το ατσάλινο σκάγι έχουν σχετικά σκληρές και λείες επιφάνειες .
Στην περίπτωση αυτή το ατσάλινο σκάγι δεν έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει την πλήρη δυναμική ενέργεια του προς τη ρηχή γωνιακή επιφάνεια του δίσκου, αλλά εξοστρακίστηκε σε διαφορετική κατεύθυνση με ταχύτητα περίπου 450fps.
Η πραγματική κατεύθυνση ταχύτητα του εξοστρακισμένου ατσάλινου σκαγιού, εξαρτάται από το πόση απ' την κινητική του ενέργεια μεταβιβάστηκε στο στο δίσκο κατά την πρόσκρουση. Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικά μεταβλητό.
Σχήμα 3
Πανοραμική άποψη ενός υποθετικού εξοστρακισμού, απόσταση 30 γιάρδες.
30 γιάρδες
Αφού χτύπησε τον απερχόμενο με 45mph δίσκο σε απόσταση 30 γιαρδών το ατσάλινο σκάγι νούμερο 7, εξοστρακίζεται από την ρηχή γωνία του απερχόμενου ανυψωμένου τμήματος (μπλε βέλος), έχοντας μεταδώσει μόνο τη μισή "πραγματική" κινητική ενέργειά του σ' αυτό.
Σχήμα 4
Πανοραμική άποψη ενός υποθετικού εξοστρακισμού προς τα πίσω, απόσταση 30 γιάρδες.
30 γιάρδες
Αφού χτύπησε το χείλος του απερχόμενου με 45mph δίσκου σε απόσταση 30 γιαρδών το ατσάλινο σκάγι νούμερο 7, εξοστρακίζεται προς τα πίσω από το πυκνότερο, δυνατότερο και σκληρότερο χείλος σε οξεία γωνία προς τα πίσω (κόκκινο βέλος), έχοντας μεταδώσει μόνο μικρό ποσοστό της "πραγματικής" κινητικής του ενέργειας σ' αυτό.
Το εξοστρακισμένο σε οξεία προς τα πίσω γωνία ατσάλινο σκάγι μπορεί εύκολα να καλύψει τις 30 γιάρδες προς τη γενική κατεύθυνση των σκοπευτών, με παραμένουσα ταχύτητα 300fps κατά την άφιξή του.
Ακόμη και μ' αυτή την ταχύτητα μπορεί να διεισδύσει 1/5 της ίντσας σε βαλλιστικό μέσο δοκιμής ή ισοδύναμη ποσότητα ανθρώπινου ιστού - μια πολύ επικίνδυνη πρόταση.
Ακόμα και σε ένα πολύ χαμηλότερη ταχύτητα 169fps (το ισοδύναμο της προσμένουσας ταχύτητας 96 γιάρδες από το στόμιο της κάννης), εξοστρακισμένα ατσάλινα σκάγια UK #7 μπορούν να διαπεράσουν το δέρμα, να προκαλέσει αιμορραγία σε κάποιον απ' τους παρευρισκομένους και να προκαλέσει μόνιμη βλάβη των οφθαλμών.
Οι πραγματικότητες των εξοστρακισμών
Εικόνα 5: ΠΟΤΕ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΡΟΠΟ δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ατσάλινα σκάγια σε δασώδες περιβάλλον, καθώς ο κίνδυνος εξοστρακισμού από κορμούς και κλαδιά δέντρων είναι όντως πολύ πραγματικός.
Στο σημείο αυτό πρέπει να καταστεί σαφές, ότι η πιθανότητα τραυματισμών που προκαλούνται από εξοστρακισμένα ατσάλινα σκάγια είναι πραγματική και έχει συμβεί, σε ορισμένες δε περιπτώσεις, έχει προκαλέσει τη μόνιμη απώλεια της όρασης.
Ένα σημαντικό θέμα προκύπτει ακριβώς επειδή κάποιος μπορεί να έχει χρησιμοποιήσει ατσάλινα σκάγια για μακρύ χρονικό διάστημα, χωρίς να έχει συμβεί κάποιο επεισόδιο (εν γνώσει του), μερικές φορές θεωρείται ότι το πρόβλημα των εξοστρακισμών είναι ανύπαρκτο.
Το πιθανότερο είναι ότι έχουν υπάρξει πολλές περιπτώσεις εξοστρακισμού, αλλά ευτυχώς κανείς (μέχρι τώρα) δε βρέθηκε στη νέα τροχιά των σκαγιών.
Η πιθανότητα να έχουμε εξοστρακισμούς προς τα πίσω είναι πολύ πιο επικίνδυνη όταν χρησιμοποιούνται μικρότερα νούμερα σκαγιών σε σχετικά κοντινές αποστάσεις.
Δεν είναι η απόσταση του στόχου από τον σκοπευτή που προκαλεί τον εξοστρακισμό, αλλά η έλλειψη δύναμης πρόσκρουσης των συγκεκριμένων σκαγιών.
Το αποκαλούμενο νούμερο '9' ατσάλινο σκάγι παρουσιάζει την ίδια τάση για εξοστρακισμό με το ατσάλινο νούμερο 7, αλλά σε πολύ μικρότερες αποστάσεις. Η ενεργειακή κατάσταση των ατσάλινων σκαγιών κατά μήκος της τροχιάς τους θα διερευνηθεί διεξοδικά σε επόμενο μέρος της σειράς αυτής.
Εικόνα 6: Αυτός ο σκοπευτής Sκeet χρησιμοποιεί μολύβδινα σκάγια #9 (2,03 χιλιοστά) από το βατήρα επτά. Μπορούμε να δούμε το νέφος των σκαγιών καθ' οδόν προς το δίσκο, αλλά με σχετικά μικρή συνολική διασπορά. Τα ατσάλινα σκάγια σε ψιλά νούμερα μπορεί να είναι επιρρεπή σε εξοστρακισμούς σ' αυτές τις περιπτώσεις.
Σε σχετικά κοντινές αποστάσεις, όπως στο βατήρα 7 του Skeet, το νέφος των σκαγιών έχει πολύ λίγο χρόνο για να ανοίξει την κατανομή του. Υπάρχει πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα τα σκάγια που ακολουθούν συγκρουόμενα με τα προπορευόμενα, όταν ο δίσκος χτυπηθεί, να οδηγήσουν σε εξοστρακισμούς. Τα ατσάλινα σκάγια είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα σε αυτό το πρόβλημα, ειδικά τα ψιλά νούμερα, όπως τα αποκαλούμενα '9' ατσάλινα, που στην πραγματικότητα έχουν μεγαλύτερη διάμετρο από τα μολύβδινα 9 (2,2 έως 2,25 χιλιοστά), αλλά έχουν παρόμοιους αριθμούς στη γόμωση των 28 γραμμαρίων.
Επιβραδύνουν πολύ πιο γρήγορα και ξεμένουν από δύναμη θραύσης σε πολύ κοντινότερες αποστάσεις, σε σύγκριση με τα μολύβδινα #9 και ενέχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο εξοστρακισμών σε μικρές αποστάσεις εξαιτίας αυτού.
Αν πρέπει να χρησιμοποιηθούν ατσάλινα σκάγια, είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε τα μεγαλύτερα ατσάλινα σκάγια διαμέτρου 2,5 χιλιοστών, γνωστά ως FE 7 ή UK 6.5, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος εξοστρακισμών στις κοντινές αποστάσεις του skeet.
Μαζί με το ενδεχόμενο εξοστρακισμού από το χείλος του δίσκου σε κοντινές αποστάσεις, έχουν αναφερθεί εξοστρακισμοί από τη σύγκρουση των ατσάλινων σκαγιών που ακολουθούν με τα προπορευόμενα τη στιγμή της πρόσκρουσης, που σπάει ο δίσκος, σε ανεξέλεγκτα αποκλίνουσες γωνίες.
Αυτά τα ατσάλινα σκάγια που ταξιδεύουν στο πίσω του νέφους μπορεί κυριολεκτικά να αναπηδήσουν μακριά χτυπώντας το πίσω μέρος των μπροστινών τους, δεδομένου ότι αυτά έχουν επιβραδυνθεί λόγω της πρόσκρουσής τους με το δίσκο. Η γωνία απόκλισης από την αρχική τροχιά τους, μπορεί να είναι εξαιρετικά ποικίλη και ενδεχομένως επικίνδυνη. Αυτός ο εξοστρακισμός σκαγιού πάνω σε σκάγι είναι ένα φαινόμενο που θα εξηγηθεί πλήρως σε μεταγενέστερο άρθρο της σειράς αυτής, καθώς αυτές οι επιδράσεις μπορούν επίσης να προκαλέσουν προβλήματα απ' τα ατσάλινα σκάγια τόσο στον κώνο της θαλάμης όσο και του τσοκ.
Συμπέρασμα
Οι κίνδυνοι εξοστρακισμού των ατσάλινων σκαγιών από ένα πλήθος επιφανειών και αντικειμένων είναι πραγματικοί, γεγονός που περιορίζει σοβαρά την ασφαλή εφαρμογή τους στη σκοποβολή πήλινου στόχου και τις δασώδεις εκτάσεις.
Στις ΗΠΑ οι κίνδυνοι εξοστρακισμού των ατσάλινων σκαγιών είναι γνωστοί, και εφαρμόζονται αυστηροί κανόνες οι οποίοι επιβάλουν επίπονες, (και σε πολλές περιπτώσεις ακριβές) προφυλάξεις να λαμβάνονται όταν χρησιμοποιούνται ατσάλινα σκάγια. Κάθε επιφάνεια που μπορεί να προκαλέσει εξοστρακισμό καλύπτεται με το κατάλληλο υλικό προς αποτροπή αυτού του φαινομένου.
Χωρίς αυτές τις αυστηρές προφυλάξεις, η πιθανότητα να προκληθεί σωματική βλάβη από τον εξοστρακισμό των ατσάλινων σκαγιών είναι κάπως σαν να παίζεις ρώσικη ρουλέτα. Αργά ή γρήγορα, η σφύρα θα κατέβει σε γεμάτη θαλάμη.
Γιατί θα έπαιρνε ο οποιοσδήποτε αυτό το ρίσκο εν γνώσει του;