γράφει ο Θωμάς Χριστιάς
“καλό κουμάσι είναι και του λόγου του”. “τι κουμάσι είναι αυτός;”
Όταν η ανθρώπινη αξία υπολογίζεται με το “τόπι”.
Αμφιλεγόμενη είναι η ετυμολογία της λέξης κουμάσι, ενός ανθρώπου, δηλαδή, φαύλου και απατεώνα. Κατά το Μπαμπινιώτη η λέξη προέρχεται από τη τούρκικη λέξη kümes που σημαίνει κοτέτσι. Αλλά τι μας φταίνε τα ζωάκια, προκειμένου να χαρακτηρίσουμε κάποιον με τα χειρότερα λόγια;
Κατ’ εμέ, πιο πιθανή φαίνεται η εκδοχή η λέξη να προέρχεται από την τούκικη λέξη kumaş που σημαίνει ύφασμα. Όπως στα παζάρια, λοιπόν, του μεσαίωνα και της νεότερης περιόδου υπήρχαν υφάσματα για όλα τα πορτοφόλια και και φυλάσσονταν σε τόπια, έτσι και οι άνθρωποι κατατάσσονται σε κατηγορίες, στους άξιους και στους ανάξιους.
24grammata.com – από τη ζωή των λέξεων