Γενετική ρύπανση ορεινής

Γενετική ρύπανση έχει υποστεί το ελληνικό υποείδος της ορεινής πέρδικας, ενώ θα πρέπει να σταματήσουν οι εισαγωγές από το εξωτερικό και ανεξέλεγκτες απελευθερώσεις-εμπλουτισμοί του λαγού, προκειμένου να διατηρηθούν οι γηγενείς γενότυποι. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από έρευνες του Εργαστηρίου Διαχείρισης Οικοσυστημάτων και Βιοποικιλότητας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Μια εκ των ερευνών, που έγινε σε συνεργασία με εξειδικευμένα Εργαστήρια Γενετικής Ζώων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ερευνητικών ιδρυμάτων της Ιταλίας και της Αυστρίας, διερεύνησε την ύπαρξη υβριδισμών μεταξύ της ορεινής πέρδικας του ελληνικού χώρου και της νησιώτικης και κοκκινοπόδαρης πέρδικας, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης έρευνας για τις φυλογενετικές σχέσεις, την εξάπλωση και τη γενετική δομή των πληθυσμών της πέρδικας στη νότια Ευρώπη και τη Βαλκανική.

Σύμφωνα με τον Αθ. Σφουγγάρη, Επίκουρο Καθηγητή και Διευθυντή του Εργαστηρίου Διαχείρισης Οικοσυστημάτων και Βιοποικιλότητας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, η ύπαρξη στη φύση υβριδίων μεταξύ ορεινής και νησιώτικης πέρδικας μέχρι ποσοστό 20% σε πολλές περιοχές της φυσικής εξάπλωσης της ορεινής πέρδικας και τοπικά μέχρι 30% περίπου, καθώς και υβριδίων μεταξύ ορεινής και κοκκινοπόδαρης πέρδικας, που είναι ξενικό είδος, δείχνουν ότι το ελληνικό υποείδος της ορεινής πέρδικας έχει ήδη υποστεί σοβαρή γενετική ρύπανση. Συνυπολογίζοντας δε την κυνηγετική πίεση που δέχεται η ορεινή πέρδικα, τις μεταβολές που υφίστανται τα ενδιαιτήματά της, καθώς και όλους τους παράγοντες που δρουν περιοριστικά στους πληθυσμούς της, διαγράφεται ως επείγουσα η ανάγκη ορθής διαχείρισης του είδους, σύμφωνα με τον κ. Σφουγγάρη.

Ο ίδιος διευκρινίζει πως παρ' όλο που τα εκτρεφόμενα άτομα νησιώτικης πέρδικας μπορεί να έχουν μειωμένη δυνατότητα προσαρμογής στο φυσικό περιβάλλον, μειωμένη επιβίωση και αναπαραγωγή, αποδείχτηκε ότι υβριδίζουν με την ορεινή πέρδικα. Αυτό, σημειώνει ο καθηγητής, έχει ως πιθανές συνέπειες τον κίνδυνο υποβάθμισης των τοπικών γενετικών δεξαμενών του είδους και τελικά τον εκφυλισμό του.

Η πέρδικα δεν είναι, ωστόσο, το μόνο είδος που απασχολεί τους ειδικούς. Άλλη έρευνα, των ίδιων φορέων, συνέκρινε τη γενετική ποικιλομορφία των λαγών της Ελλάδας με εκείνους άλλων χωρών της Ευρώπης (8 χώρες: Κροατία, Βουλγαρία, Αυστρία, Πολωνία, Βρετανία, Γερμανία, Ολλανδία και Γαλλία) και διαπιστώθηκε- μεταξύ άλλων- πως προκειμένου να διατηρηθούν οι γηγενείς γενότυποι και ο υψηλός βαθμός ποικιλομορφίας του λαγού προτείνεται να σταματήσουν οι εισαγωγές από το εξωτερικό και ανεξέλεγκτες απελευθερώσεις-εμπλουτισμοί και να αναπτυχθούν προγράμματα διαχείρισης προσαρμοσμένα στη δυναμική των τοπικών πληθυσμών.

Είναι απαραίτητη επίσης, σημειώνει ο κ. Σφουγγάρης, η απαγόρευση εισαγωγής λαγών από άλλες χώρες με σκοπό την απελευθέρωσή τους και η επιβολή όρων και προϋποθέσεων για την εκτροφή τους από ελληνικά εκτροφεία (γενετικός έλεγχος των γεννητόρων κ.λπ.).